“Ik hoef toch geen bomen te knuffelen hè?”, vraagt ze mij als ik haar bel om een afspraak te maken voor een gratis kennismakingsgesprek voor wandelcoaching. Ze zegt het half lachend maar in haar stem hoor ik de serieuze ondertoon. “Alleen als jij dat graag wil” antwoord ik haar terwijl ik inwendig een beetje moet lachen om haar vraag.
Is wandelcoaching in de natuur iets voor mij?
Een kleine week later ontmoeten we elkaar in het bos en gaan we samen op pad. Ze zet flink de pas erin en praat veel en beweeglijk, haar gezicht ietwat bleek en vertrokken. Voor mij zijn dit duidelijke signalen dat de spanning hoog zit. Dan komt het hoge woord eruit: “mijn vriendin heeft me voor gek verklaard toen ik haar vertelde dat ik misschien een wandelcoaching traject in de natuur ging doen. Dat is toch super zweverig? Dat is écht niks voor jou hoor Marja (gefingeerde naam). Vandaar mijn vraag over het bomen knuffelen, want als dat is waar wandelcoaching in de natuur over gaat, dan zie ik dát dus echt niet zitten.”
De natuur als praktische spiegel
Ik leg haar uit dat ik de natuur vooral praktisch inzet in mijn wandelcoaching. Alles wat we tegenkomen – bijvoorbeeld bomen en takken – helpt om te leren, maar altijd op een praktische manier en met een concreet doel voor ogen.
Grenzen herkennen in de natuur: een oefening
Even later vertelt ze dat ze het lastig vindt om haar grenzen aan te geven en ik besluit ter plekke om een ervaringsgerichte oefening in te zetten. We lopen naast elkaar op een smal pad, aan beide kanten omzoomd door hoge bomen met daartussen dichte begroeiing. Terwijl we in gesprek zijn, beweeg ik geleidelijk naar haar kant van het pad waardoor ze steeds verder naar de rand van het pad gedwongen wordt. Ze loopt al bijna tussen de begroeiing als ze vlak voor een grote boom abrupt blijft stilstaan. Zodra ze stil valt vraag ik haar “waar sta je?” Ze kijkt om zich heen en zegt “ja, ik heb het wel gemerkt hoor, jij kwam steeds meer mijn kant op. Je probeerde me tegen de boom te laten lopen hè?” We gaan in gesprek over haar grenzen: wanneer viel het haar op? Wat merkte ze? Waarom zei ze niets? Al snel valt het kwartje “Ooh, dit gaat over grenzen aangeven hè? Grappig om dat zo te doen.”
Hoe wandelcoaching in de natuur burn-out herstel ondersteunt
Marja besluit om een wandelcoachingstraject bij mij te volgen. Gedurende de sessies doen we verschillende ervaringsgerichte oefeningen in de natuur, zoals met gesloten ogen naar een boom toe lopen of een tak met zich mee dragen (en als je wilt weten hoe deze precies gaan nodig ik je graag uit om een traject bij mij te volgen ). Al deze praktische oefeningen koppelen we aan situaties in haar dagelijks leven en helpen haar om inzicht te krijgen in haar patronen.
Praktische inzichten dragen bij aan je herstel van burn-out
Aan het einde van elk coachtraject vraag ik mijn klanten wat ze het meest is bijgebleven. Vaak vertellen ze dan over die éne oefening, die voor hen het verschil maakte. Zo herinnerde Marja zich tijdens onze laatste sessie levendig het moment waarop ik haar vroeg een tak mee te dragen. “Dit pad ga ik nooit meer vergeten. Dit is waar jij mij die tak gaf. Ik denk er nog vaak aan terug als ik weer een taak (tak ) op me wil nemen.” Deze oefening heeft Marja enorm geholpen om bewust keuzes te maken in haar dagelijks leven en daarmee haar balans te bewaken. En op mijn vraag of het zweverig was merkt Marja op “het was verrassend praktisch, concreet én heel waardevol.”.
Herstel van je burn-out met ervaringsgerichte coaching in de natuur
Heb jij ook last van overspannenheid of burn-out klachten? Wil je net als Marja zonder bomen te knuffelen, maar met praktische en ervaringsgerichte coaching in de natuur werken aan je burn-out herstel en energie? Aarzel niet en maak hier een afspraak voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek over wandelcoaching bij burn-out.